فارس را متصرف شد و چندى با مأمورين دولتى محاربه نمود تا بفاصله چند ماه مغلوب گرديد و در شعبان همان سال در حال حيات پدر مقتول و اتباعش نيز بعضى مقتول و بعضى متفرق گرديدند.

(ص 103 عم و 359 ج 16 عن و متفرقات ذريعة و غيره)

كشفى- مير صالح ابن سيد عبد اللّه‌

- مشگين قلم اكبرآبادى از عرفاى عالى‌مقام سلسله قادريّه ميباشد كه خوارق و كراماتى هم بدو منسوب است، منشى خوشنويس و شاعر ماهر بود، اشعار نغز و طرفه ميگفت، در اشعار فارسى به كشفى و در هندى به سبحانى تخلّص ميكرد، در دربار شاهجهان بدرجه امارت رسيد، در سال يك هزار و شصتم يا شصت و يكم هجرت درگذشت. بنابر اوّل جمله:

قطب هادى مير صالح متقى- 1060 مادّه تاريخ وفات او بوده و از اشعارش بدست نيامد.

شرح حال پدرش نيز بعنوان وصفى خواهد آمد و بنوشته خزينة الاصفياء صد و سى و پنج سال عمر داشته است. (ص 350 ج 2 خه و اطلاعات متفرقه)

كشى‌[1]

كشى- محمد بن عمر بن عبد العزيز

- مكنّى به ابو عمرو، از وجوه و اعيان و ثقات علما و محدّثين اماميّه ميباشد كه بسيار جليل القدر، حسن الاعتقاد و المذهب، از اصحاب و تلامذه محمد بن مسعود عيّاشى سابق الذكر بوده‌

[1]- كشى- بفتح اول و تشديد ثانى، لقب رجالى ابراهيم بن نصير، محمد بن سعيد، محمد بن عمر بن عبد العزيز صاحب رجال و در صورت اطلاق و نبودن قرينه منصرف بدو ميباشد.

نسبت لفظ كشى بنوشته مراصد و تنقيح المقال به ديهى كش (بر وزن حق) نامى است در سه فرسخى جرجان. نيز در مراصد گويد: كس (با سين بى‌نقطه) شهرى است مشهور در ارض سند و هم يكى از بلاد سمرقند است و آن در زبان مردم سمرقند و بخارا بكسر اول و تشديد سين بى‌نقطه و در زبان اهل عراق و غير ايشان بفتح اول است و اينكه بعضى تصحيفش كرده و با شين نقطه‌دارش خوانند خطا و يا بقول بعضى كس (با سين بى‌نقطه) معرب كش (با شين بانقطه) است بارى مقصود از اين جمله، تذكر دادن مغايرت كس و كش است والا محمد بن عمر صاحب رجال مذكور فوق چنانچه ظاهر علماى رجال است از همان كش جرجان ميباشد و لكن بقرينه اينكه استادش عياشى از اهل سمرقند بوده احتمال ميرود كه كشى نيز از همان كش سمرقند بوده است.