اصطهباناتى نوه سيد جعفر است شرح همين كتاب بلد الامين است 7- تحفة الملوك فى السير و السلوك كه كتابى است در عقل و جهل و تعديل قواى آنها و آن را بپارسى بنام فتحعلى شاه قاجار تأليف و در آخرش قصيده‌اى در مدح سلطان معظّم گفته و از ابيات آن است:

8- سنابرق. مخفى نماند كه نام پدر سيد جعفر را در اعيان الشيعة و چندجا از ذريعة اسحق نوشته‌اند، لكن در چند جاى ديگر از ذريعة ابو اسحق نوشته و سيد حسين بروجردى سالف الترجمة نيز كه از تلامذه خود كشفى و البته ابصر و اخبر است ابى اسحق نوشته بلكه تحت عنوان سنابرق مذكور فوق از خود كشفى نيز ابى اسحق نقل كرده است. بارى ترديدى نيست در اينكه نام پدر كشفى اسحق نيست بلكه ابى اسحق بوده و يا خود ابى اسحق، كنيه و نام اصليش چيزى ديگر بوده است. وفات كشفى در سال هزار و دويست و شصت و هفتم هجرى قمرى واقع شد و در نخبة المقال، با اشاره باستادى او و اسم پدر و مدت عمر و سال وفات و مادّه تاريخ وى گويد:

چنانچه عدد كلمه لمح (78) عمر او و عدد جمله غاب نجم العلم (1267) هم مادّه تاريخ وفات او است. ناگفته نماند كه كشفى بنام سيد مصطفى و سيد روح اللّه و سيد ريحان اللّه و سيد يحيى چهار پسر داشته است كه سيد ريحان اللّه كه در همان سال مذكور وفات پدر يا سال پيش از آن متولد بوده در اواسط عمر خود از بروجرد بتهران رفت، عاقبت از مشاهير علماى آنجا معدود و صاحب محراب و منبر و تدريس شد، در فقه و اصول و ادبيّات و رجال و شرح حال علما خبرتى بسزا داشت و بسال هزار و سيصد و بيست و هشتم هجرت در حدود شصت و دو سالگى درگذشت. اما برادرش سيد يحيى از اكابر معروف بابيّه ميباشد كه در اوائل سال هزار و دويست و شصت و شش با عده كثيرى از اتباع خود، قلعه نيريز