طلّاب علم نيز از اطراف در حوزه او حضور مييافتند. خودش را رهين المحبسين مى‌گفته است يعنى محبس خانه و محبس چشم نابينا. وقتى كمالات سيد مرتضى را از وى استفسار نمودند در جواب آن، اين دو بيت را انشا نمود:

نيز در ابيات قصيده‌اى شصت و چهار بيتى است كه در مرثيه يك نفر فقيه حنفى گفته است:

از آثار قلمى ابو العلاء است:

1- الأمالى 2- الحقير النافع در نحو 3- ديوان شعر يا منتخبات اللزوميات كه در قاهره و اسكندريه بنام ديوان ابى العلاء المعرى او منتخبات اللزوميات چاپ شده و چنانچه در كشف الظنون گفته ابو العلاء يك ديوان ديگرى هم دارد موسوم به سقط الزند 4- ذكرى الحبيب كه شرح ديوان ابى تمام است 5- راحة اللزوم كه شرح لزوم ما لا يلزم ذيل است 6- رسالة الغفران كه در مصر چاپ شده و نثر است 7- الرسائل كه در بيروت بنام رسائل ابى العلاء چاپ شده است 8 تا 13- رسالة الاغريض و الرسالة السندسية و رسالة العروض و رسالة الغفران و رسالة الملائكة و رسالة المنيح كه از محتويات رسائل فوق هستند 14- سقط الزند كه ديوان شعر و شماره ابياتش بنوشته كشف الظنون از سه هزار متجاوز ميباشد و لكن آنچه در بيروت چاپ شده شماره ابياتش كمتر از همين مقدار است و شروح بسيارى از اكابر، بهمين ديوان نوشته‌اند و حاوى اشعار دوره جوانى و اوائل زندگانى ميباشد و بمدايح و مراثى و تهنيت متفرقه مشتمل است و