يك نسخه خطّى از شرح ارشادش بشماره 2486 در كتابخانه مدرسه سپهسالار جديد طهران موجود است. وفات او نيز بسال نهصد و نود و سيّم هجرى قمرى كه سال وفات مقدّس اردبيلى ميباشد در شصت و هفت سالگى واقع شد و العجب كه جمله: ابن مقتداى شيعه- 993 مادّه تاريخ آن است كه مادّه تاريخ پدرش نيز جمله مقتداى شيعه بوده چنانكه مذكور شد. شرح حال ميرداماد دخترزاده محقّق كركى بعنوان ميرداماد خواهد آمد و دخترزاده ديگرش سيد حسين نيز بعنوان مجتهد مذكور افتاد.

(قص و ص 236 هب و 434 مس و 402 و 365 ت و متفرقات ذريعة و غيره)

محقق ميسى- شيخ على بن عبد العالى‌

- بعنوان ميسى خواهد آمد.

محققان-

محقّق اوّل و محقّق كركى است كه هردو را نگارش داديم.

محملى-

لقب رجالى ناصح بن عبد اللّه است.

محلى‌[1]

محلى- محمد بن احمد بن محمد بن ابراهيم بن احمد

- شافعى محلى، مكنّى به ابو عبد اللّه، ملقّب به جلال الدين، معروف به جلال محلى و جلال الدين محلى، از اكابر علماى شافعيّه ميباشد كه در حدّث ذكاوت و كثرت فطانت و دقّت ذهن مشهور و اعجوبه زمان بود. بقول بعضى از معاصرينش حدّث ذهن او الماس را مى‌سفته و در فقه و اصول و كلام و نحو و منطق و تفسير و ادبيّات و ديگر فنون متداوله بر ديگران تقدّم داشت، از قبول قضاوت كه تكليفش كردند امتناع ورزيد، در مدرسه برقوقيه و مؤيّديّه بتدريس فقه پرداخت و تأليفات او بسيار مختصر و مفيد است:

1- تفسير قرآن مجيد كه به تفسير جلالى معروف و بسيار نفيس و موجز لكن فقط تا نصف قرآن ميباشد كه باتمام آن موفق نشده و جلال الدين سيوطى بهمان اسلوب بپايانش رسانده‌

[1]- محلى- منسوب است بمحله و آن بفتح اول و كسر ثانى ديهى است در يمن و با دو فتحه، بنام محله منوف و محلة الخلفا و محله ابو الهيثم و غيرها نام چندين موضع ميباشد در ديار مصر كه مشهورترين و بزرگترين آنها محله دقلا است مابين دمياط و قاهره.