يکي ديگر از شرايط سبک و سلوک مديريت اسلامي آن است که با احکام الهي تضاد نداشته باشد. پيامبر اسلام در اين باره مي فرمايد: لا طاعه لمخلوق في معصيه الخالق[1]؛ اطاعت فرمان مخلوق جايز نيست، در صورتي که معصيت خالق را فراهم آورد.
و نيز مي فرمايد: السمع و الطاعه علي المرء، المسلم فيما احب و کره مالم يومر بمعصيه فاذا امر بمعصيه فلا سمع و لا طاعه[2]؛ انسان مسلمان در برابر فرمان هاي سبک و سنگين، سخت و آسان ، مادامي
فرمان بردار است که آن فرمان معصيت خدا نباشد، آن گاه که به معصيت و
نافرماني خداوند امر شده باشد، شنوايي و اطاعت جايز نيست.
10. شرافت انسان
مديران در رفتار و سلوک مديريتي، هيچ گاه نبايد به حريم و شخصيت
و شرافت انسان خدشه وارد کنند؛ زيرا انسان خليفه ي خدا در، زمين است و
روح الهي در وجود او دميده شده و مسجود فرشتگان و امانت دار الهي است.
خداوند در اين باره مي فرمايد: وَ لَقَد کَرَّمنَا بَنِي
آدَمَ وَ حَمَلنَاهُم فِي البَرِّ وَ البَحرِ وَ رَزَقنَاهُم مِنَ
الطَّيبَاتِ وَ فَضَّلنَاهُم عَلَي کَثِيرٍ مِمَّن خَلَقنَا تَفضِيلاً[3] و به راستي ما فرزندان آدم را گرامي داشتيم، و آنان را در خشکي و دريا
(بر مرکب ها) برنشانديم و از چيزهاي پاکيزه بر ايشان روزي داديم، و آن ها
را بر بسياري از آفريده هاي خود برتري آشکار داديم. اِنَّا
عَرَضنَا الاَمَانَهَ عَلَي السَّمَاوَاتِ وَ الاَرضِ وَ الجِبَالِ
فَاَبَينَ اَن يحمِلنَهَا وَ اَشفَقنَ مِنهَا وَ حَمَلَهَا الاِنسَانُ
اِنَّهُ کَانَ ظَلُوماً جَهُولاً[4]؛ ما امانت (الهي و بار تکليف)
را بر آسمان ها و زمين و کوه ها عرضه کرديم، پس، از برداشتن آن سرباز زدند و
از آن هراسناک شدند، و (لي) انسان آن را برداشت، راستي او ستمگري نادان
بود. فَاِذَا سَوَّيتُهُ وَ نَفَختُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ[5]؛ پس وقتي آن را در