4. پرهيز از خودپسندي و ثناخواني

تعريف بي جا و ستايش از استحقاق و نيز خودپسندي، از معايب مديريت است و مديران بايد از آن بپرهيزند، که منشا لغزش و سقوط آنان است. امير مومنان (ع) به مالک اشتر چنين خطاب مي کند: اياک و الاعجاب بنفسک و الثقه بما يعجبک منها و حب الاطراء. فان ذلک من اوثق فرص الشيطان في نفسه ليمحق ما يکون من احسان المحسنين [1] خويشتن را از خودپسندي بر کنار دار و نسبت به نقاط قوت خويش خوش بين مباش، مبادا تملق را دوست بداري، زيرا که آن مطمئن ترين فرصت براي شيطان است تا نيکوکاري نيکان را محو و نابود سازد.

بر اين اساس، در روايات گوناگوني، به مديران توصيه شده است که افرادي را به عنوان اطرافيان انتخاب کنند که نياز زيردستان را به مديران برسانند و از تملق و ثناهاي بي مورد و خيانت و تهمت و دروغ و نفاق بپرهيزند.

5. دور ساختن اتهام و بدبيني

مديران بايد در سبک و سلوک مديريت خود عوامل بدبيني و دروغ پراکني را که منشا سوء ظن و مانع رشد سازمان و اداره مي گردند، از بين ببرند و با برگزاري جلسات گوناگون با زير دستان، به توجيه و تبيين منطقي و صحيح عمل کرد سازمان بپردازند، تا سازمان با مشارکت آن ها سريع تر به اهداف خود برسد. امام علي (ع) به مالک اشتر چنين مي نويسد: و ان ظنت الرعيه بک حيفاً فاصحر لهم بعذرک و اعدل عنک