و نيز پيامبر اسلام (ص) مي فرمايد: اتقي الناس من قال الحق فيماله و عليه [1]؛ با تقواترين مردم کسي است که حق را در موارد نفع و ضرر بگويد. هم چنين امام علي (ع) در اين زمينه مي فرمايد: من ساتر عليک و عابک في غيبک فهو العدو فاحذره کسي که عيب تو را مي پوشاند و در غياب تو ظاهر مي کند، او دشمن است؛ پس از او بر حذر باش.

امام علي (ع) در باب انتقاد پذيري واليان و مديران و حاکمان مي فرمايد: در ديده ي مردم صالح، زشت ترين خوي واليان اين است که بخواهند مردم آنان را دوست دار ستايش بشمارند و کارهايشان را به حساب کبر و خودخواهي بگذارند و کراهت دارم که در خاطر شما بگذرد که من دوست دار ستودنم و خواهان ستايش و شنودن. سپاس خداي را که چنين نيستم و اگر ستايش خواه بودم آن را به خاطر فروتني در پيش گاه خدا وا مي گذارم...؛ پس به زباني که با گردن کشان سخن مي گويند با من سخن مرانيد و آن چنان که از حاکمان تندخو کناره مي جوييد از من کناره مجوييد و براي من ظاهر سازي و خودنمايي نکنيد و بر من گمان مبريد که اگر حرف حق بگوييد پذيرفتنش بر من سنگين است و گمان نکنيد که من مي خواهم که بزرگم شماريد؛ چه آن کسي که شنيدن سخن حق و يا نماياندن عدل بر او سنگين آيد، اجراي حق و عدل بر وي سنگين تر مي نمايد؛ پس، از گفتن حق يا مشورت در عدالت خودداري نکنيد، که من نه برتر از آنم که خطا کنم و نه در کار خويش از خطا ايمنم، مگر آن که خداوند مرا کفايت کند که از من بر آن تواناتر است. [2]

و) صاحب حق دانستن زير دستان:

يکي از مهم ترين عوامل موفقيت مديران در اداره ي سازمان اين است که مدير به کارمندان و کارگران خود به ديد مملوک و برده نگاه نکند و خود را مالک و صاحب اختيار آن ها نداند. بلکه آن ها را صاحبان حق و خود را نماينده و خادم آن ها بشمارد. پذيرش مديريت در اسلام به هيچ وجه به معناي سلب حقوق از کارمندان نيست. امام علي (ع) مي فرمايد: به راستي خداوند سبحان با ولايت بر امورتان حقي براي من بر عهده ي شما گذاشته و براي شما نيز همانند آن، حقي بر گردن من نهاده است. [3] و نيز در