ميکرد: فرزندانتان را در سن هفت سالگي به نماز خواندن واداريد.[1]
برخي از روشهاي خاص که در اصلاح موثر است عبارتاند از:
1. روش انذار و تخويف: مربي با آگاه ساختن متربي از نتايج و
پيامدهاي سوء رفتارهاي ناپسند، نوعي خوف و هراس را در دل او ايجاد ميکند
خداي تعالي از اين روش در آيات فراواني استفاده نموده و به دين شناسان نيز
توصيه ميکند و ميفرمايد: فلولا نفر من کل فرقه منهم طائفه ليتفقهوا في الدين و لينذر عليهم يحذرون[2]؛ پس چرا از هر فرقهاي از آنان، دستهاي کوچ نميکنند تا (دستهاي
بمانند و) در دين آگاهي پيدا کنند و قوم خود را وقتي به سوي آنان بازگشتند
بيم دهند، باشد که آنان (از کيفر الهي) بترسند؟
2. روش محروم سازي: در توصيهاي از امامان معصوم رسيده است که فرزندان خود را براي ادب کردن کتک نزنيد، ولي براي مدت کمي با آنها قهر کنيد
3. روش تنبيه و جريمه کردن: مانند حدود و قصاص و کفارههايي که خداوند در قرآن بيان کرده است.
4. روش تغافل: گاهي با چشمپوشي از خطاهاي ناچيز و اندک ميتوان
مانع رشد رفتار ناشايست شد، اين روش در روايات ما مورد تاکيد قرار گرفته
است.