توصيه‌هاي فراوان امامان معصوم (ع) در مورد کنترل زبان، چشم، گوش، دست، شکم، پا و ساير اعضا و جوارح بدن و نيز احساسات و عواطف جوانحي و غرايز جنسي مي‌توانند روش‌هاي موردي و مصداقي را در تربيت و رشد و هدايت انسان بيان کنند.

9. روش تمثيل و تشبيه

پاره‌اي از روش‌هاي خاص که در تحقق رفتار صحيح و پسنديده موثرند عبارت‌اند از:

الف) الگوگيري: لَکُمْ فِي رَسُولِ اللهِ اُسْوَهٌ حَسَنَهٌ قطعاً براي شما در (اقتدا به) رسول خدا سرمشقي نيکوست. قَد کَانَتْ لَکُمْ اُسْوَهٌ حَسَنَهٌ فِي اِبْرَاهِيمَ وَ الَّذِينَ مَعَهُ [3]؛ قطعاً براي شما در (پيروي از) ابراهيم و کساني که با اويند سرمشقي نيکوست.

ب) دوست يابي صحيح وهم‌نشيني با صالحان: روايات فراواني از پيشوايان دين در باب آيين دوستيابي و مصاحبت با انسان‌هاي صالح رسيده است.

ج) روش‌هاي تبشير و تشويق: در قرآن 123 مورد ماده‌ي «بشر» و مشتقات آن به کار رفته است که دلالت بر اهميت اين روش مي‌کند.

د) روش تکليف و امر کردن با اين که قرآن از تکليف کردن خارج از طاقت بشري نهي مي‌کند مي‌فرمايد: لايکَلفِ الله نَفْساً اِلاّ وَسْعَها [4]؛ آيات دال بر دستورهاي الهي نيز فراوان‌اند که بر صحت اين روش دلالت دارند. پيامبر اسلام (ص) نيز به اصحابش توصيه