تشکيل خانواده:

نهاد خانواده به عنوان گروه کوچکي از جامعه که بر پايه‌ي ازدواج بنا مي‌شود، از مهم‌ترين نهادهاي جامعه به شمار مي‌رود که علاوه بر ايجاد محيطي مناسب براي ارضاي مشروعِ نيازهاي جنسي زوجين، توليد مثل و امنيت و ايجاد عاطفه، نقش بسزايي در تربيت فرزندان دارد. خداوند سبحان تشکيل کانون خانواده را يکي از راه‌کارها و روش‌هاي عملي تربيت معرفي مي‌کند و مي‌فرمايد: وَ مِنْ آياتِهِ اَنْ خَلَقَ لَکُم مِن اَنْفُسِکُمْ اَزْوَاجاً لِّتَسْکُنُوا اِلَيهَا وَ جَعَلَ بَينَکُم مَوَدَّهً وَ رَحْمَهً [1]؛ و از نشانه‌هاي او اين است که از (نوع) خودتان همسراني براي شما آفريد تا بدانها آرام گيريد و ميان‌تان دوستي و رحمت نهاد.

7. دادن بينش و بصيرت

چه بسا، بسياري از انسان‌هايي که رفتار ناشايسته انجام مي‌دهند، يا توفيق انجام رفتارهاي شايسته را پيدا نمي‌کنند گرفتار جهل و ناداني نسبت به وظيفه‌ي خود باشند.

8. روش پيش‌گيري:

مربي با ديد وسيع خود بايد از رفتارهاي ناشايست پيش‌گيري نمايد و براي تحقق رفتارهاي شايسته زمينه‌سازي کند. بسياري از توصيه‌هاي پيشوايان دين اسلام از اين سنخ است؛ براي نمونه:

امام علي (ع) مي‌فرمايد: [3] اياک و مصادقه الاحمق فانه يريدان ينفعک فيضرک از دوستي با احمق بپرهيز؛ زيرا او مي‌خواهد که به تو نفع برساند، ولي ضرر مي‌رساند. اياک و مصادقه البخيل فانه يقعد عنک احوج ما تکون اليه از دوستي با انسان بخيل پرهيز کن؛ زيرا وقتي که بيش‌ترين نياز را به او داري، از کمک کردن به تو دريغ خواهد کرد. اياک و مصادقه الفاجر فانه يبيعک بالتافته از دوستي با انسان فاجر و بي‌حيا بپرهيز؛ زيرا تو را