وَلِتَکُونَ آيهً لِلْمُوْمِنِينَ وَ يهْدِيکُمْ صِرَاطاً مُسْتَقِيماً[1]؛ و تا براي مومنان نشانهاي باشد و شما را به راه راست هدايت کند.
6. فلاح و رستگاري
وَاذْکُرُوا اِذْ جَعَلَکُمْ خُلَفَاءَ مِنْ بَعْدِ
قَوْمِ نُوحٍ وَ زَادَکُمْ فِي الْخَلْقِ بَصْطَهً فَاذْکُرُوا آلاءَ اللهِ
لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ[2]؛ و به خاطر آوريد زماني را که
[خداوند] شما را پس از قوم نوح، جانشينان (آنان) قرار داد، و در خلقت، بر
قوت شما افزود. پس نعمتهاي خدا را به ياد آوريد، باشد که رستگار شويد.
7. شکوفايي عقل:
امام علي (ع) ميفرمايد: منبعث فيهم رسله و واتر اليهم انبيائه .. و يثير و الهم دفائن العقل[3]
پيامبر اسلام ميفرمايد: و لا بعث الله نبياً و لا رسولاً حتي يستکمل العقل[4]؛
شايان ذکر است که همهي اين اهداف در يک مرتبه قرار ندارند و
ميتوان مراتب طولي و يا عرضي براي آنها تصور کرد؛ براي مثال، قرب الهي به
عنوان هدف نهايي، و هدايت و رشدِ عقلاني و فضايل اخلاقي و بندگي خداوند به
عنوان اهداف متوسط در نظر گرفته ميشود.
روشها و شيوههاي تربيتي
روشهاي تربيتي همان راهکارها و رفتارها و توصيههاي عملي است
که مربيان براي دستيابي به اهداف تربيتي به کار ميگيرند و شايد مهمترين
هنر مربي تربيتي تشخيص صحيح روشهاي تربيتي باشد. روشها و شيوههاي تربيتي
بايد با اهداف نظام تربيتي سازگار باشند و با اصول و مباني انسانشناسي و
ارزشهاي اسلامي نيز تعارض نداشته