اينک به اختصار اين سه مکتب را معرفي مي‌کنيم و آن گاه وارد بخش اصلي خود مي‌شويم:

پوزيتيويسم: Positivism

اين مکتب را آگوست کنت پايه‌گذاري نمود. وي فرهنگ جوامع را به سه مرحله‌ي الهي، فلسفي و علمي تقسيم کرد و گفت امروزه به مرحله‌ي سوم پا نهاده‌ايم و براي کشف پديده‌ها تنها علم و تجربه راه‌گشا است. او اين مرحله را پوزيتيويسم ناميد. اگوست کنت در نهايت ادعاي نبوت کرد و با حالت جنون و ديوانگي جان سپرد. بعدها اين مکتب به دو شاخه‌ي منطق رياضي (به وسيله‌ي کارناپ و رايشن باخ) و تحليل زباني (به وسيله‌ي جورج ادوارد مور و ويتگنشتاين) تقسيم شد.

2. فنومنولوژيسم

اين مکتب را، که تحت تاثير معرفت‌شناسي کانت قرار گرفته بود، هوسرل و برنتانو تاسيس نمودند و مبناي آن اين است که ما موجودات را آن گونه که هستند، نمي‌شناسيم، بلکه آن گونه که بر ما ظاهر مي‌شوند، مي‌شناسيم.

3. اگزيستانسياليسم

بنيان‌گذرا اين مکتب، کي‌يرکگارد فيلسوف، عارف و متکلم دانمارکي است که در نيمه‌ي اول قرن نوزدهم تولد يافت و در چهل و سه سالگي در گذشت.

وي فيلسوفي الهي بود؛ ولي بعد از وي طرف‌داران اين مکتب به دو گروه الهي و الحادي تقسيم شدند. فيلسوفان مهم الهي اين مکتب اگزيستانسياليسم عبارت‌اند از:

1. داستان يوسکي، متفکر و داستان نويس روسي؛

2. کارل ياسپرس، فيلسوف الهي و پزشک و روان‌شناس آلماني؛

3. گابريل مارسل، فيلسوف الهي فرانسوي؛

4. سيمون وي، فيلسوف الهي و عارف وارسته؛

و اما فيلسوفان معروف الحادي اين مکتب به شرح ذيل مي‌باشند:

1. نيچه، فيلسوف آلماني؛