قرائت قرآن بر طبق هفت قرائت متواتر است نه قرائتهاى خلاف معمول

از دلائلى كه با آواى بلندش كوشش مسلمين در حفظ و حراست قرآن كريم از هر چه گمان مى رود موجب تحريف گردد را به گوش جان مى رساند , اين است كه آنان قرآن را به قرائتهاى هفتگانه متواتر مى خوانند , نه به قرائتهاى افراد تك روى كه خود را از اجتماع جدا ساخته اند گر چه آن روايت شاذ از پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله روايت گرديده باشد زيرا اعتماد آنان در قرائتها و شيوه نگارش , و ترتيب سوره ها و آيات همه اش مبنى است بر سماع [1] نه اجتهاد . [2]

بلكه ميگوئيم : از قرائتهاى هفتگانه هم هر چه به هفت قارى مشهور نسبت داده شود ولى تواترش ثابت نگرديده باشد پيروى كردنش جايز نيست هر چند در سنجش , با قواعد زبان عرب موافق باشد زيرا ملاك در پيروى كردن قرائت , همان تواتر است , پس قرائتهائى هم كه از همان هفت قارى مشهور بدون تواتر رسيده حكمش مانند حكم بقيه قرائتهاى شاذ و بر خلاف قاعده , خواندش جايز نيست .

مثلا امين الاسلام طبرسى در مجمع البيان گويد : همه قراء معايش را در فرموده خداى تعالى( : و لقد مكناكم فى الارض و جعلنا لكم فيها معايش قليلا ما تشكرون ) [3] بدون همزه خوانده اند , و