( - 1 سوره) از ريشه لغوى( سور) باز گرفته شده و به معنى رفعت و منزلت و شرف عالى است چنانكه نابغه گويد :

الم تر ان الله اعطاك سورة *** ترى كل ملك حوله يتذبدب

يعنى مگر نمى بينى كه پروردگار مقام و منزلتى بلند به تو داده كه مورد غبطه و آرزوى هر پادشاهى است . و به معنى مقام شامخ , و علامت و نشانه , و رجى از رجهاى ديوار هم مى آيد . و گفته اند از( سوره مدينه) گرفته شده و با روى شهر را( سور) مى نامند .

اما در اصطلاح مسلمين بخش معين و مشخصى از قرآن مجيد است , همانند شهرى كه حصار و ديواره اى آن را از قسمتهاى ديگر جدا مى سازد .

و وجه نامگذارى بخشى از قرآن به آن به علاقه مشابهت است . و به گفته بعضى از ريشه( سؤر) با همزه گرفته شده كه به معنى باقيمانده از چيزى است بنابراين بهر قسمتى از قرآن سوره گفته اند به مناسبت جدا شدن آن از قسمتهاى ديگر .