فشرده سخن اين است كه عمده ترين دليل در آن شنيدن از معصوم , و تعبد [1] است و اخبار وارده در آن مانند همين فرمايش امير المؤمنين مخالف آن نمى باشند .

زيرا آن حضرت مى خواهد روشن كند كه نازل نشدن بسم الله در سوره برائت به آن حكمت است پس مى خواهد بفرمايد كه با آن نازل نگرديده چنانكه قشيرى و ديگران صريحا گفته اند كه( جبرئيل آن را در آن سوره فرود نياورده) .

چند ثمره فقهى

چون دانستى كه بسم الله يك جزء از هر سوره مى باشد , و حجابى است كه ميان دو سوره واقع شده و آنها را از يكديگر جدا ساخته بايد بدانى كه بسيارى از مسائل فقهى بر او مترتب مى شود مانند آنكه :

1 ) اگر كسى سوره( حمد) را شروع نمايد و نيت كند( بسم الله ) آن جزء سوره اخلاص مثلا باشد نمازش باطل است .

2 ) همچنين اگر در وقت خواندن قل هو الله قصد كند بسم الله آن از حمد يا سوره ديگر باشد نمازش درست نيست .

3 ) اگر شخصى جنب است و گفتيم خواندن همه چهار سوره اى كه آيه سجده واجب دارند بر او حرام است نه فقط خواندن آيات سجده بنابراين اگر بسم الله را خواند و نيت كرد كه آن جزئى از