دسته جمعى الزامى است.

باب سوم، در آداب خاص غذا دادن به برادرانى كه به ديدن انسان مى‌آيند.

باب چهارم، در آداب خاص دعوت، مهمانى و عوامل آن.«3»

باب اول درباره وظايف كسى كه تنها غذا مى‌خورد.

اين وظايف سه دسته‌اند: وظايف مربوط به پيش از غذا خوردن، موقع غذا خوردن و پس از غذا خوردن.

دسته اول: آداب و وظايف پيش از خوردن غذا كه هفت چيز است:

1- غذا علاوه بر حلال بودن، بايد از راه حلال و موافق با سنت و پارسايى كسب و تهيه شده باشد

و از راهى كه در شريعت ناپسند و مكروه است فراهم نيامده باشد و نيز، چنان كه در معناى «طيّب مطلق»، در بخش حلال و حرام اين كتاب، خواهد آمد، بر طبق هواى نفس و دغلبازى و بى‌بندوبارى به دست نيامده باشد، زيرا خداى متعال به خوردن غذاى پاكيزه يعنى حلال امر فرموده و منع از خوردن بنا حق را به- سبب اهميّت امر حرام و بزرگداشت ارزش مال حلال- بر منع از قتل نفس مقدّم داشته و فرموده است:

وَ لا تَأْكُلُوا أَمْوالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْباطِلِ ...«4».

بنابراين، در خوراك اصل آن است كه پاك و پاكيزه باشد و اين خود از واجبات و اصول ديانت است.