در كافى از حضرت ابو جعفر (ع) روايت شده كه فرمود: «رسول خدا (ص) فرموده است: عبادت هفتاد بخش است كه بالاتر از همه كسب حلال است.»«5»

در مصباح الشّريعه از قول امام صادق (ع) آمده است: «تقوا بر سه گونه است:

1- تقواى بالله، كه عبارت از ترك حلال است تا چه رسد به امور شبهه انگيز و اين نوع تقوا، تقواى خاص الخاص است. 2- تقواى من الله، كه عبارت از ترك شبهات است تا چه رسد به حرام. اين تقوا، تقواى خاص است. 3- تقواى از ترس آتش و عذاب كه عبارت از ترك حرام است و تقواى عام مى‌باشد.»«6»

در من لا يحضره الفقيه از امام صادق (ع) به نقل از پدرانش از قول حسن بن على (ع) آمده است: «آداب غذا خوردن دوازده چيز است كه بر هر مسلمانى واجب است آنها را بداند، چهار مورد از آنها واجب و چهار مورد مستحب و چهار مورد از ادب است. اما موارد واجب، عبارت است از معرفت، رضا، بسم الله گفتن و شكر خدا را به جا آوردن، موارد سنت عبارت است از وضو گرفتن پيش از غذا، نشستن به پهلوى چپ، خوردن غذا با سه انگشت و ليسيدن آنها، و اما چهار موردى كه از ادب است: خوردن غذا (در صورت مشترك بودن ظرف غذا) از جلوى خود، كوچك برداشتن لقمه، خوب جويدن غذا و كمتر نگاه كردن به صورت ديگران.»«7»

مقصود از معرفت در اين حديث، اطّلاع از حلال بودن و مقصود از شكر، الحمد لله گفتن است. شكر و سپاس كامل، دانستن حرمت غذا و صرف كردن قوت و توان آن در راه اطاعت خداست. غرض از وضو، آن گونه كه در حديث ديگرى آمده است، همان شستن دست مى‌باشد، و مقصود از خوردن با سه انگشت آن است كه همچون جبّاران، كسى با دو انگشت نخورد، غرض آن نيست كه با بيش از سه انگشت نمى‌توان غذا