حديثى درست است يا نهي امام صادق (ع) فرمود: آرى اين حديث درست است و بعد افزود: روزى به همراه زنان و عيال است.»«25»

و با اسناد خود از آن حضرت به نقل از پدرانش آورده است: «رسول خدا (ص) فرمود: هر كس از بيم فقر و تنگدستى ازدواج را ترك كند، به خدا بد گمان شده است، زيرا خداوند عز و جل مى‌فرمايد: إِنْ يَكُونُوا فُقَراءَ يُغْنِهِمُ الله من فَضْلِهِ«26»«27» غزالى گويد: «و امّا آثار: ابن مسعود همواره مى‌گفت: اگر از عمرم بجز ده روز نمانده باشد مايلم كه ازدواج كنم، تا خدا را بدون همسر ملاقات نكنم. و اين سخن وى دليل آن است كه به عقيده او فضيلتى در ازدواج وجود دارد، نه اين كه به خاطر پرهيز از فتنه‌هاى شهوت اين سخن را گفته است.

آورده‌اند كه در امّتهاى سلف عابدى بود كه در عبادت سرآمد همه مردم زمان خود بود به پيامبر آن روزگار گفتند كه اين عابد چقدر خوب عبادت مى‌كند! پيامبر گفت:

خوب مردى است اگر يك سنّت را ترك نمى‌كرد! وقتى كه عابد اين سخن را شنيد، بسيار غمگين شد و حضور آن پيامبر رسيد و سؤال كرد: آن سنّت چيستي پيامبر فرمود:

تو ازدواج را ترك كرده‌اى. گفت: من آن را حرام نمى‌دانم بلكه تهى دستم و خودم نان خور مردمم. پيامبر گفت: من دخترم را به همسرى تو در مى‌آورم و سرانجام پيامبر دخترش را به وى تزويج كرد. بنابراين ازدواج سنتّى است استوار و يكى از خصايل انبياست. مردى به ابراهيم بن ادهم گفت: خوشا به حال تو كه به دليل نداشتن همسر به عبادت مشغولى! گفت: يك تپش قلب تو به دليل عيالمندى بالاتر از تمام عبادات من است! آنگاه پرسيد: چه چيز مانع ازدواج تو استي ابراهيم پاسخ داد: من نيازى به زن ندارم و نمى‌خواهم باعث فريب زنى شوم.