عرب مى‌گويد: صبحانه نخوردن پيه سرين را آب مى‌كند. يكى از حكما به پسرش مى‌گويد: پسرم! از خانه‌ات بيرون نيا تا وقتى كه حلم و بردباريت را فراهم كنى يعنى صبحانه بخورى، زيرا كه به وسيله صبحانه بردبارى مى‌ماند و خشم و عصبانيت از بين مى‌رود و نيز باعث مى‌شود كه انسان كمتر به خوردنيهايى كه در بازار مى‌بيند تمايل پيدا كند.

حكيمى به آدم چاقى رسيد و گفت: مى‌بينم قطيفه‌اى از بافته‌هاى دندانهايت را به دورت پيچيده‌اى چه خبر استي! او در جواب گفت: مغز گندم و گوشت بزغاله مى‌خورم و با روغن بنفشه بدنم را چرب مى‌كنم و لباس كتانى مى‌پوشم.

5- پرهيز براى آدم سالم زيان بخش است،

همان طور كه پرهيز نكردن براى شخص مريض زيان دارد. بعضى اين طور گفته‌اند و بعضى هم گفته‌اند: هر كه پرهيز كند يقين دارد كه مرتكب كار مكروهى شده ولى نسبت به اين كه تندرستيش در پرهيز كردن است شك دارد، و اين در حال سلامتى خوب است، پيامبر خدا (ص) صهيب را ديد كه خرما مى‌خورد در حالى كه يك چشمش درد داشت. فرمود: «با وجود درد چشم خرما مى‌خورىي» عرض كرد: يا رسول الله! با طرف ديگر مى‌جوم! «يعنى با سمتى كه سالم است»، پيامبر (ص) خنديد.«8»

6- مستحب است براى صاحبان عزا و خانواده ميّت غذا ببرند،

وقتى كه خبر شهادت جعفر بن ابى طالب- رضى الله عنه- به رسول خدا (ص) رسيد فرمود:

«اعضاى خانواده جعفر گرفتار عزادارى بوده‌اند و نتوانسته‌اند غذا فراهم كنند، هر غذايى كه مى‌خورند براى ايشان ببريد.»«9» اين عمل، سنت است و موقعى كه اين غذا را در