(غزالى پس از نقل اين مطالب منسوب به امير المؤمنين (ع)، اضافه مى‌كند:) دين و آيين همين است.

3- حجّاج به يكى از اطبّا گفت: چيزى به من بگو كه به آن پاى بند باشم‌

و از آن تجاوز نكنم.

طبيب گفت: با زنى ازدواج نكن مگر با دختران جوان و گوشت نخور مگر گوشت حيوان جوان و غذاى پختنى نخور مگر خوب پخته باشد و هيچ وقت دارو مصرف نكن مگر مريض باشى، و جز ميوه رسيده را نخور، و مبادا غذايى را تا خوب نجويده‌اى فرو برى و هر غذايى را كه دوست دارى بخور، اما روى غذا آب ننوش و اگر نوشيدى ديگر چيزى پس از آن نخور، و هيچ وقت بول و غائط خود را حبس مكن. در بين روز اگر چيزى خوردى به دنبال آن بخواب و اگر شب پيش از خوابيدن چيزى خوردى راه برو، اگر چه صد گام باشد، از اين روست كه عرب مى‌گويد: «روز كه غذا مى‌خورى دراز بكش، و شب كه شام مى‌خورى راه برو»، كه در جمله اوّل «تمّد» به معنى تمدّد است همان طورى كه در آيه شريفه ثُمَّ ذَهَبَ إِلى‌ أَهْلِهِ يَتَمَطَّى«6»، يَتَمَطَّى به معنى يتمطّط يعنى تكبر مى‌ورزيد، مى‌باشد.

مى‌گويم: حديث استلقاء (به پشت خوابيدن) در هر دو حال از طريق شيعه قبلا گذشت.

غزالى گويد: «مى‌گويند: حبس بول بدن را فاسد مى‌كند همان طورى كه آب رودخانه- اگر مجرايش را ببندند- اطراف نهر را خراب مى‌كند.»

4- در خبر آمده است: «آب نياشاميدن در شب باعث بيمارى و شام نخوردن باعث پيرى است.»«7»