كارى انجام دهد. امام (ع) ممانعت كرد و فرمود: رسول خدا از به خدمت گرفتن مهمان نهى كرده است.»«32»

از امام باقر (ع) نقل شده است كه فرمود: «از نشانه‌هاى ضعف و ناتوانى پاداش نيكى را ندادن است و از جمله ستمكارى به كار گرفتن مهمان است. پس هر گاه مهمانى بر شما وارد شد، او را يارى كنيد و هر گاه خواست برود به رفتنش كمك نكنيد كه اين عمل نشانه فرومايگى است و زاد و توشه راه به او بدهيد و توشه خوب همراهش كنيد كه نشانه بخشندگى است.»«33»

غزّالى گويد

اما آوردن غذا پنج دستور دارد

1- زود آوردن غذا كه نوعى احترام گذاشتن به مهمان است.

پيامبر (ص) فرمود: «هر كس به خدا و روز جزا ايمان دارد، بايد مهمان را گرامى دارد.»«34»

وقتى اكثريّت مهمانها حضور يافتند و يك يا دو نفر حاضر نبودند و از وقت مقرّر تأخير داشتند، حقّ حاضران مقدّم بر افرادى است كه تأخير دارند، امّا اگر كسى كه تأخير دارد فقير است و ممكن است دلش بشكند دير آوردن غذا مانعى ندارد. يكى از دو معناى آيه مباركه هَلْ أَتاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْراهِيمَ الْمُكْرَمِينَ«35» اين است كه حضرت ابراهيم (ع) ميهمانان را با زود حاضر كردن غذا گرامى داشت، كه جملات فَما لَبِثَ أَنْ جاءَ بِعِجْلٍ حَنِيذٍ«36» و فَراغَ إِلى‌ أَهْلِهِ فَجاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ«37» دلالت بر آن مطلب دارد. كلمه «روغان» يعنى به شتاب رفتن، بعضى گفته‌اند: مخفيانه رفتن. بعضى گفته‌اند: