نام کتاب : راه روشن (ترجمه المحجة البيضاء) نویسنده : الفيض الكاشاني جلد : 3 صفحه : 523
خويشاوندانت صله رحم كن هر چند به يك شربت آب باشد و بهترين صله
رحم، آزار نرساندن به اوست، صله رحم مرگ را به تأخير اندازد و باعث محبت در
خانواده شود.»«399»
از امام صادق (ع) نقل شده است كه فرمود: «دوست دارم خدا بداند من
براى خويشاوندم فروتنى مىكنم و من پيش از اين كه خاندانم از من بىنياز
شوند بر صله رحم آنان مىشتابم.»«400»
از آن حضرت است كه فرمود: «امير المؤمنين (ع) فرموده است: شخص هر
چند مال و فرزند داشته باشد هرگز نبايد از خويشاوندان خود و از محبت و
كرامت و دفاع با دست و زبان از ايشان رو برگرداند آنها از همه مردم اطراف
او را مهمتر دارند و به او مهربانترند و اگر مصيبتى به او رسد يا ناراحتى
برايش پيش آيد پريشانى او را بهتر سر و سامان دهند. هر كه دست كمك از فاميل
خويش باز دارد از آنها يك دست و از خود او دستهاى بسيارى گرفته شده است هر
كه با اطرافيانش نرمش كند، دوستش از او مهربانى بيند هر كه در وقت
دارايى دستش را به احسان باز كند، آنچه را كه داده است خداوند در
دنيا جبران كند و در آخرت چند برابر دهد و زبان راستى كه خداوند براى كسى
در ميان مردم مىگذارد بهتر از ثروتى است كه ميخورد و به ارث مىگذارد و
نبايد كسى از شما كه ثروتمند شد تكبرش زياد شود و خودبزرگبين گردد و از
خويشاوندانش فاصله بگيرد و هيچ يك از شما نبايد نسبت به برادرى كه تنگدست
است وقتى كه به او احسان نمىكند، از او دورى كند و هيچ كدام از شما نبايد
نسبت به خويشاوند تنگدستش غفلت ورزد از اين كه جلو شكست او را بگيرد به
وسيله چيزى كه اگر نگه دارد سودش ندهد و اگر از دست بدهد زيانى به حال او
نرساند.»«401»
از آن حضرت است كه فرمود: «معاشرت بيست ساله (به منزله) خويشاوندى است.»«402»
399 و 400 – کافي، ج 2، ص 150، باب صله رحم، شمارههاي 9 و 25.