نام کتاب : راه روشن (ترجمه المحجة البيضاء) نویسنده : الفيض الكاشاني جلد : 3 صفحه : 522
گرد هم مىآيند و يكديگر را يارى مىدهند، و با اين كه فاسقند
خداوند به ايشان روزى مىدهد و خانوادههايى هم هستند كه از هم جدا مىشوند
و از يكديگر مىبرند و با وجود اين كه پرهيزگارند، خداوند آنها را محروم
مىگرداند.»«393»
از على بن حسين (ع) است كه فرمود: «رسول خدا (ص) فرموده است: هر كه
خوش دارد كه خدا عمرش را زياد كند و روزىاش را گشايش بخشد بايد صله رحم
كند، زيرا روز قيامت رحم، زبان تندى دارد كه مىگويد: پروردگارا بپيوند با
هر كه با من پيوست و قطع كن با هر كه از من بريد و مردى با راه و روش نيك
به نظر مىرسد ولى ناگاه خويشاوندى كه از او بريده است، نزد وى مىآيد او
را به پايينترين مرتبه دوزخ سرنگون مىسازد.»«394»
از جهم بن حميد نقل شده كه مىگويد: «به امام صادق (ع) عرض كردم:
خويشاوندانى دارم كه هم دين من نيستند آيا بر من حقى دارندي فرمود:
آرى، هيچ چيز باعث قطع خويشاوندى نمىشود و اگر هم دين تو باشند دو حق
دارند: حق خويشاوندى و حق اسلام.»«395»
از آن حضرت است كه فرمود: «صله رحم و نيكوكارى حساب را آسان و از
گناهان جلوگيرى كند، پس صله رحم كنيد و به برادرانتان نيكى نماييد اگر چه
به وسيله خوب سلام دادن و جواب سلامى باشد.»«396»
از آن حضرت است كه فرمود: «امير المؤمنين (ع) فرموده است: با ارحام
خود بپيونديد اگر چه با سلام دادن باشد كه خداى تعالى فرمايد: اتَّقُوا
الله الَّذِي تَسائَلُونَ به وَ الْأَرْحامَ إِنَّ الله كانَ عَلَيْكُمْ
رَقِيباً.«397» و«398» از امام رضا (ع) نقل شده است كه فرمود: «امام صادق
(ع) فرموده است: با
[393] کافي، ج 2، ص 364، باب قطع رحم، شمارههاي 3 و 7.
[394]تا 396- همان مأخذ، ص 150، باب صله رحم، شمارههاي 29، 30 و 31.
[397]- نساء /2: بترسيد از خدايي که به نام او از يکديگر درخواست ميکنيد و از قطع رحم که خدا مراقب شماست.