از آن حضرت است كه فرمود: «صله رحم خلق را نيكو و دست را باز و نفس را پاكيزه و روزى را زياد مى‌كند و مرگ را به تأخير اندازد.»«388» از امام صادق (ع) نيز نظير حديث بالا رسيده است.«389»

از آن حضرت است كه: «صله رحم و خوشرفتارى با همسايه شهرها را آباد و عمرها را زياد مى‌كند.»«390»

از آن حضرت است كه فرمود: «از حالقه بپرهيزيد زيرا آن مردان را مى‌ميراند عرض كردم: حالقه چيستي فرمود: قطع رحم.»«391»

از يكى از اصحاب ما (شيعه) نقل شده است كه مى‌گويد: «به آن حضرت گفتم:

برادران و عموزادگان من خانه‌ام را بر من تنگ كرده‌اند و از تمام خانه تنها يك اتاق را در اختيار من گذاشته‌اند و من اگر حرفى بزنم مى‌توانم آنچه دست آنهاست بگيرم.

فرمود: صبر كن زيرا خداوند بزودى برايت گشايشى فراهم خواهد كرد. مى‌گويد:

برگشتم، در سال صد و سى و يك بيمارى وبا آمد. به خدا سوگند كه همه آنان مردند و كسى از آنها نماند. مى‌گويد: من از خانه بيرون آمدم و چون خدمت آن حضرت رسيدم فرمود: حال اهل بيتت چگونه استي عرض كردم: به خدا سوگند همه آنها مردند و يك تن از آنان باقى نماند. فرمود: اين براى آن كارى بود كه نسبت به تو كردند، و به خاطر آن آزارى بود كه به تو رساندند و آنان به سبب قطع رحم، نابود شدند. آيا مى‌خواستى كه زنده باشند و بر تو تنگ بگيرندي عرض كردم: آرى به خدا سوگند.»«392»

از ابو حمزه ثمالى نقل شده كه مى‌گويد: «امير المؤمنين (ع) در خطبه‌اى فرمود: پناه مى‌برم به خدا از گناهانى كه نابودى را شتاب دهند. پس عبد الله بن كوّاى يشكرى از جا برخاست و گفت: اى امير مؤمنان! مگر گناهانى وجود دارد كه باعث سرعت نابودى شودي فرمود: آرى، واى بر تو، آن گناه قطع رحم است، البته خانواده‌هايى هستند كه‌