گرامى‌ترين و محبوبترين دخترانش را به همسرى او درآورد و او را بدان وسيله به برادرى خود اختصاص داد، و من تو را گواه مى‌گيرم كه با او عقد اخوّت را بستم و به خاطر پيامى كه تو آوردى و به درخواست او، كه اگر نخواست از من ديدار نكند پاسخ دادم ولى من هر وقت بخواهم و دوست داشته باشم از او ديدن مى‌كنم، در راه خدا با او عقد اخوّت مى‌بندم و به او دستور مى‌دهم در جاهايى كه من با او ديدار مى‌كنم او نيز با من ديدار كند و فرمان مى‌دهم كه از كارهاى خود چيزى را از من پنهان ندارد و مرا از همه حالات خود آگاه سازد. اسود بن سالم اين مطالب را به اطّلاع بشر بن حارث رساند و او پسنديد و خشنود شد.

مى‌گويم: در مصباح الشّريعه«76» از امام صادق (ع) نقل شده است كه فرمود: «به مقتضاى دين در امور خود با كسى كه داراى پنج خصلت باشد، مشورت كن! آن پنج خصلت عبارت از عقل و دانش و تجربه و خيرخواهى و تقواست و اگر كسى را با اين صفات نيافتى، خودت اين پنج خصلت را به كار ببند و تصميم بگير و بر خدا توكّل كن كه اين روش تو را به حقيقت مى‌رساند و آنچه را كه از امور دنياست و ربطى به دين پيدا نمى‌كند ترك كن و در آن باره مينديش، زيرا با اين كار بركت زندگى و شيرينى طاعت را به دست آورده‌اى چه آن كه مشورت رنج و زحمت دارد و عاقل كسى است كه از مشورت، علم جديد كسب كند و آن را دليل بر نتيجه مقصود بگيرد و مثل مشورت با اهلش همانند تفكّر در آسمانها و زمين و فناى آنهاست در حالى كه آنها نسبت به بنده خدا غايبند، زيرا هر چه تفكّر بنده درباره آنها بيشتر باشد و در درياى نور معرفت غرق شود بر بينش و يقينش افزوده گردد و با كسى كه عقلت او را باور ندارد مشورت مكن،