نام کتاب : راه روشن (ترجمه المحجة البيضاء) نویسنده : الفيض الكاشاني جلد : 3 صفحه : 395
دنيا داد و ستد نكنى.
ابو حازم گويد: هر گاه دوستى الهى داشتى با او در امور دنيايت داد و
ستد نكن و مقصود وى، كسى است كه در اين رتبه باشد. و اما مرتبه بالاتر
مقامى است كه خداوند مؤمنان را به آن مقام توصيف كرده و فرموده است: وَ
أَمْرُهُمْ شُورى بَيْنَهُمْ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ«2» يعنى:
اموالشان در هم آميخته است و اثاث زندگىشان از يكديگر جدا نيست. فتح
موصلى در غياب دوستش به منزل او وارد شد و به همسر او دستور داد كه پول
بياورد. او صندوق شوهرش را آورد و موصلى به مقدار نيازش از صندوق برداشت.
كنيز به آقايش جريان را گفت او از خوشحالى به وى گفت: اگر راست گفته باشى
در راه خدا آزادى.
علىّ بن حسين (ع) به مردى فرمود: «آيا كسى از شما دستش را به جيب و
كيسه برادرش داخل مىكند تا بدون اجازه وى هر چه مىخواهد، بر داردي گفت:
نه، فرمود:
بنابراين شما برادر يكديگر نيستيد.»
نقل كردهاند كه به مردى از اصحاب رسول خدا (ص) سر گوسفندى را هديه
دادند، گفت: فلان برادر من از من محتاجتر است و آن را براى وى فرستاد و او
نيز براى ديگرى، تا آخر همچنان هر كدام براى ديگرى مىفرستاد تا اين كه پس
از هفت نفر دوباره به اولى برگشت.
روايت كردهاند كه مسروق وام كلانى داشت. برادرش خيثمه نيز وامى داشت.
مسروق وام او را بدون اين كه او مطّلع شود پرداخت و خيثمه هم بدون اطّلاع مسروق، دين او را ادا كرد.
ابو سليمان دارانى گويد: اگر تمام دنيا مال من بود، همه آن را يك جا
در دهان يكى از برادرانم قرار مىدادم و هنوز هم آن را براى او كم
مىدانم. و نيز گفته است: براستى كه
[2] شوري / 38: و کارهايشان به طريق مشورت در ميان آنها صورت ميگيرد، و از آن چه به آنان روزي دادهايم انفاق ميکنند.
نام کتاب : راه روشن (ترجمه المحجة البيضاء) نویسنده : الفيض الكاشاني جلد : 3 صفحه : 395