responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ياد معاد نویسنده : جوادی آملی، عبدالله    جلد : 1  صفحه : 266
كه به خود آمد , درد و رنج را احساس كرد . يا در آتش سوزيها اگر جايى طعمه حريق شد انسان سرگرم تلاشهايى است همراه با غم و اندوه , در آن جا هم به حوادث جزيى توجهى نمى كند , اگر ميخى به پايش اصابت بكند و پايش را مصدوم و مجروح و خونين كند هرگز خونريزى و درد همراهش را احساس نمى كند . بعد از خاموش كردن آتش احساس سوزش مى كند . اين پايش همان وقت سوخت يا همان وقت خونى شد منتها الان احساس مى كند . گناه مثل آن است كه انسان پايش مصدوم شد منتها چون سرگرم طبيعت و دنياست احساس نمى كند , نه اين كه بعدا آسيب ببيند , بعدا يك آسيبهاى جداگانه يى خواهد ديد اما همين كار خلاف انسان را مصدوم مى كند كه فرمود ( : الذين يأكلون اموال اليتامى ظلما انما يأكلون فى بطونهم نارا و سيصلون سعيرا ) [1] . آن ها كه مال يتيم را ظالمانه مى خورند هم اكنون آتش مى خورند و در قيامت گرفتار آتش خواهند شد . الان دارند آتش مى خورند منتها احساس نمى كنند . وقتى به خود آمدند احساس مى كنند .

آيه( لقد كنت فى غفلة من هذا ) [2] . شاهد اين مطلب است كه در قيامت به مجرمين مى گويند اين عذابى كه الان مى بينى با تو بود منتها تو غافل بودى نه اين كه عذاب تازه پيدا شده باشد . البته عذابهاى جديد و جداگانه هم وجود دارد , اما اين گناه كه عين عذاب است با خودت بود و تو احساس نمى كردى . اين هم نوع چهارم از انتقام بود .

قيامت صحنه تجلى حق

در قرآن فرمود : افرادى كه آيات الهى را ناديده مى گيرند در قيامت


[1]سوره نساء , آيه 10 .

[2]سوره ق , آيه 23

نام کتاب : ياد معاد نویسنده : جوادی آملی، عبدالله    جلد : 1  صفحه : 266
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست