بنابراين گرچه تحصيل ولايت در خارج از شؤون نفس كار دشوارى است , ولى تحصيل ولايت در شؤون نفس بر همه لازم است , گرچه , آن نيز آسان نيست .

پس يكى از اسماء حسناى خداى سبحان( ولى) است . چنانكه در اين آيه كريمه آمده است( أم اتخذوا من دونه أولياء فالله هوالولى ) [13] و دليل آن هم ذيل آيه مباركه است( وهو يحيى الموتى و هو على كل شى ء قدير ) [13] آنكه حيات بدست اوست و قدرت مطلقه از آن اوست , او ولى است .

اين معنى براى انسانى كه در تهذيب نفس مى كوشد , ظاهر است , اما براى ديگران در حال خطر ظهور مى كند , يعنى انسان مى فهمد آنچه را كه از آن خود مى دانست , درد او را دوا نمى كند و از ديگران هم كارى ساخته نيست . روز خطر معلوم مى شود كه( هنالك الولاية لله الحق ) . [14] ولايت ( بفتح و او وكسر آن ) به معنى مولويت و سرپرستى است .

صدر آيه مباركه در سوره كهف چنين است :

([ واحيط بثمره فأصبح يقلب كفيه على ما أنفق فيها وهى