انواع خرق عادت و فرق بين معجزه و كرامت

خرق عادت را به چهار قسم تقسيم كرده اند . آنچه را كه براى اثبات دعوى نبوت توسط انبيا اظهار مى شود , معجزه مى نامند , و آنچه را كه اوليا انجام مى دهند , كرامت مى خوانند .

معجزه و كرامت كه دو قسم از اقسام چهارگانه خرق عادت اند , از اين جهت كه هر دو براساس ولايت تكوينى نبى و يا امام انجام مى شوند , همانند يكديگرند , وليكن ف رق بين اين دو در آن است كه معجزه همراه با تحدى و دعوى نبوت است , يعنى نبى , ادعاى نبوت نموده و با انجام معجزه مبارز مى طلبد , وليكن كرامت همراه با ادعا و تحدى نمى باشد . بنابراين بحث از معجزه نيز در ذيل بحث ولايت قرار دارد , ليكن از باب تناسب كه با بحث نبوت دارد , طرح آن به مسأله نبوت ارجاع داده مى شود . در بحث نبوت معلوم مى شود كه نبى يك دعوى دارد و يك دعوت . دعوى او نبوت است كه با معجزه همراه است , و دعوت او به توحيد و معارف الهيه است .

قسم سوم خرق عادت كه به دعا و درخواست مؤمنان عادى انجام مى شود , معونت و اعانت نام دارد . چهارمين نوع از خرق عادت اهانت نام دارد , و آن خرق عادتى است كه از دست غير مؤمن صادر شده , و همراه با تحقير و توهين است , مانند اين كه نقل شد مسيلمه كذاب دست به چشم سالم كشيد , و آن چشم كور شد , و يا آن كه آب دهان در چاه انداخت , و آب چاه به جاى فزونى خشكيد .