شيخ رئيس در فصل سوم نمط هشتم اشارات در تعريف لذت والم گويد :
ان اللذة هى ادراك و نيل لوصول ما هو عند المدرك كمال و خير من حيث هو
كذلك , والالم ادراك و نيل لوصول ما هو عندالمدرك آفة و شر .
اين تعريف شيخ نا تمام است , تحقيق بحث لذت و الم و بيان وجه و تمام نبودن
تعريف شيخ , در تعليقات اينجانب بر اسفار و به خصوص در درس بيست و دوم
كتاب دروس اتحاد عاقل به معقول ( 401 412 ط 1 ) طلب شود .
در اين جا شايد از كسى سخنى پيش آيد كه شيخ رئيس در فلسفه ناظر به كلمات
فارابى است پس چگونه در اينجا اعراض كرده است ؟ و شايد اين سخن را مؤيد قول
به عدم صحت انتساب فصوص به فارابى بداند .
جواب اين كه شيخ نوعا ناظر به كلمات معلم است و خود بطل علمى محقق است و
موارد فاصله گرفتن او از فارابى متعدد است . و صحت انتساب در ديباچه گفته
آمد .