پاداش مكرمين

در مقابل اينها كسانى هستند كه درباره آنها فرمود( : فى جنات مكرمون ) [18] يعنى ابدا از كرامت برخوردارند . كفار و منافقين ابدا گرفتار اهانتند , و كرامت براى مؤمنين دائمى است . چون اينان كوشيدند در زمان حيات , جانشان را به آن امر جاويد و ابدى مانوس كنند , و انسان با ملكات و اوصافش براى هميشه زنده است . اين جسم است كه حالات گوناگون دارد , و در معاد دوباره به حالت اولى اش كه مناسب آن عالم باشد بر مى گردد و گرنه در روح هيچ تفاوتى پيدا نمى شود .

خلاصه اگر خداى سبحان انسان را به كرامت دعوت مى كند , بار زائدى بر او تحميل نمى كند و مساله گرايش فطرت بخصوص سمت كرامت , غير از مساله علم و قدرت و اراده و انتخاب است . در اين اصول سه گانه , انسان بين ايمان و كفر به طور يكسان قرار دارد , اما آن كشش درونى انسان به سمت فضيلت است .

ياد مبدا و معاد , عالم شكوفائى فطرت

تنها چيزى كه نمى گذارد اين كشش درونى شكوفا بشود ,