و سياسي آزاد است، تركيب خلاّقي از سنت مسيحي و ليبراليسم سكولار است؛ و تركيبهاي مشابه در سنتهاي ديگر در آغاز پيدايش هستند.[1]

رد نژادپرستي از سوي ليبرالها از نظر مسلمانان بلامانع است ولي از نظر اخلاق اسلامي (و نيز اخلاق سنتي مسيحي) «آزاد سازي جنسي» حسن تعبيري[2] است براي هرزگي و بي بندوباري[3] همراه با مقبوليت عمومي كه در بردارنده نتايج اجتماعي عميقي است. در حالي كه ليبرال معاصر غرب، محكوميت همجنس بازي را برابر نژادپرستي مي داند، ولي مسلمان معاصر هر گونه ارتباط جنسي بدون ازدواج را مانند نژادپرستي گناه تلقي مي کند.

هيك مايل است از ملاک هاي ليبرال خود براي محكوميت كاربرد شريعت استفاده كند. او تصريح مي کند:

در حالي كه مقدس دانستن قوانين جزائي عربستان قرن هفتم به منزله احكام جاودانه الهي براي جوامع اسلامي مانع رشد نظامهاي پيشرفته کيفري و انساني شده است، خوشبختانه در عمل مانع راهيابي بسياري از کشورهاي جديد اسلامي براي رها شدن از سخت گيريهاي شريعت سنتي نشده است. اين قوانين پيشرفت کيفري را مشكل كرده ولي خوشبختانه غير ممكن نكرده است. [4]

خلاصه

مي توان انتقادهاي وارده بر کثرت گرايي ديني جان هيك را بدين شرح خلاصه كرد: 1. کثرت گرايي ديني جان هيك خود را به منزله تساهل و تسامح سنتهاي ديني مختلف معرفي كرده است، در حالي كه براي از بين بردن

1-Ibid., pp.86-87.