2 ـ اصولى ها همه اخبار ذكر شده در كتب اربعه ( كافى , من لا يحضره الفقيه , تهذيب و استبصار ) را حجت و معتبر نمى دانند و مى گويند ما نياز كامل به علم رجال داريم , ولى اخبارى ها تمام روايات درج شده در كتاب اربعه را پذيرفته و به مقتضاى آن عمل مى كنند , و معتقدند كه نيازى به علم رجال نيست !

3 ـ اصولى ها عقل را در ادراك حسن و قبح اشياء معتبر مى دانند و بر خلاف اخباريها .

4 ـ اصولى ها عقل را يكى از منابع و پايه هاى شناخت حكم شرعى مى دانند ولى اخباريها اين را قبول ندارند .

5 ـ اصولى ها ـ نوعا ـ استصحاب را در احكام كليه پذيرفته اند ولى محمد امين استرآبادى مؤسس روش اخباريت به عنوان مذهب آن را نپذيرفته است مگر آنكه در نسخ حكمى شك شود كه چنين موردى استصحاب عدم نسخ را جارى مى داند .

6 ـ اكثر قريب به اتفاق اصولى ها تقليد از مجتهد ميت را ابتدائا جايز نمى دانند ولى اخباريها جايز مى دانند .

7 ـ اصولى ها اجتهاد را واجب عينى و يا كفايى مى دانند در حالى كه اخباريها آن را حرام مى شمارند .

8 ـ اصولى ها ظواهر قرآن را حجت و معتبر دانسته اند و استفاده و بهره بردارى از آن را جايز مى دانند , ولى اخبارى ها اين را نپذيرفته و معتقدند كه بايد امامان براى ما معانى قرآن را روشن سازند . زيرا معانى آن بالاتر از انديشه و درك افراد عادى است .

مستند اخبارى ها در اين گفتار , احاديثى است كه تفسير به رأى را منع نموده است , ولى استناد آنها صحيح نيست , زيرا استفاده از ظاهر قرآن , تفسير به رأىنيست , تفسير يعنى كشف قناع ( يعنى پرده بردارى ) , و در استفاده از ظاهر , پرده اى نيست تا برداشته شود . بلى پرده بردارى در مورد بطون قرآن صدق مى كند كه آن امرى سواى ظاهر آن است .

در واقع برگشت نظر اخباريان در رابطه با بهره گيرى از قرآن , به اين است كه , قرآن را بخوانيد و آن را ببوسيد , ولى چيزى از آن نفهميد . !

اين انديشه در مقطعى از زمان كه دويست و اندى سال را در بر مى گرفت , بزرگترين