در اينجا يادآور مى شويم كه ميرزاى قمى داراى دو رساله بود : يكى شامل پاره اى از مسائل عبادات و معاملات , و ديگرى شامل همه ابواب فقه به نام جامع الشتات كه مجموعه اى از پرسشها و پاسخهاست . رساله اخير وى از بهترين رساله هاى فقهى است كه ساير رساله هاى پرسش و پاسخ را تحت الشعاع قرار داده است . اين رساله نمايانگر احاطه كامل او به دقايق فقه اجتهادى است . اين رساله از زمان تأليف آن تاكنون مورد نظر فقيهان بوده و به آن اهميت داده و مى دهند و اخير اين كتاب توسط انتشارات كيهان تجديد چاپ شده است .

10 ـ شريف العلماء مازندرانى :

محمد شريف بن حسن على معروف به شريف العلماء مازندرانى ( آملى ) ( م 1245 هـق ) او فقيهى بزرگ و اصولى نكته سنج و مدرس كم نظير در كربلا و از تلاميذ سيد على طباطبايى و سيد محمد مجاهد بوده است . اين اصولى بزرگ و جوان , گو اينكه در علم اصول و قواعد اجتهادى با همه تخصص و تبحرى كه داشت از خود كتابى به يادگار نگذاشته است , درس او در حوزه علميه كربلا در مباحث اجتهادى سرآمد همه درسها و از رونق و شكوه خاصى برخوردار بوده است . بنا به نقل صاحب تكمله امل الامل از شيخ محمد حسن آل يس كه از شاگردان شريف العلماء بود : (( هزار طالب علم در حوزه درس او شركت مى كردند كه در ميان آنها صدها نفر از علماى افاضل بودند . ((

از ميان شاگردان او مجتهدان برجسته اى در فقه و اصول پرورشى يافتند كه از آن جمله است : شيخ اعظم مرتضى انصارى , سعيدالعلماء مازندرانى ( بابلى ) و فاضل دربندى و سيد محمد شفيع جاپلقى و شيخ محمد حسن آل يس و مولى محمد مشهدى صاحب اصول الفقه و سيد ابراهيم قزوينى صاحب ضوابط الاصول كه وى مقرر درس شريف نيز شريف العلماء در اصول ترجيح مى دادند . بعد از رحلت استادش بيشتر از يك سال زنده نبود .