كِنِشت ‌ معبد يهوديان، اشاره به مقام غلبه صورت است كه مرتبه موسى(عليه السلام)  است.

دوزخ ‌ ب165، اشاره به صفت نفسانى است.

بهشت ‌ ب165، اشاره به صفات رحمانى و مَلَكى است.

دل در اطوار مختلف خود هر لحظه دگرگون مى شود گاهى به كنه و عمق معانى و حقايق دست مى يابد و گاهى صورت ظاهر بر او غالب مى گردد و طالب ديدار صورت مى شود. زمانى اسير صفات نفسانى و لذّات مادّى است و زمانى به سبب غلبه صفات رحمانى در او بهشت است.

هفتم افلاك ‌ فلك هفتم، كيوان (زحل)[1]

دل هر گاه از صفات مذموم پاك گردد به امداد و ارشاد پير كامل به مقامى مى رسد كه از فلك هفتم نيز بالاتر مى رود و زمانى كه اسير دام شيطان و هواهاى نفسانى گردد از خاك پست نيز فروتر خواهد شد.

زهد ‌ اعراض از دنيا، پارسايى (ف - م)

ورع ‌ تقوى، پرهيزگارى (ف - م)

دگربار ‌ دوباره، بار ديگر

دل چون در سير مراتب در حال تغيير و تحوّل است، زمانى از معنى به صورت او