حضرت باقر (عليه السلام) فرمود :

عَشرٌ مَن لَقِىَ اللّهَ عَزَّ وَجَلَّ بِهِنَّ دَخَلَ الْجَنَّةَ : شَهَادَةُ أن لاَ إِلهَ إِلاَّ اللّهُ ، وَأَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّهِ ، وَالإقرارُ بِما جَاءَ مِن عِنْدِ اللّهِ عَزَّ وَجَلَّ ، وَإقامُ الصَّلوةِ ، وَإيتاءُ الزَّكاةِ ، وَصَوْمُ شَهْرِ رَمَضانَ ، وَحَجُّ البَيْتِ ، وَالوَلايَةُ لاِوْلِياءِ اللّهِ ، وَالبَرَاءَةُ مِن أَعْدَاءَ اللّهِ ، وَاجْتِنابُ كُلِّ مُسْكِر[1] .

« ده چيز است ، كسى كه خدا را با آنها ملاقات كند وارد بهشت مى شود : شهادت به اين كه معبودى جز خدا نيست ، و اين كه محمّد پيامبر خداست ، و اقرار به قرآنى كه پيامبر از نزد خدا آورده است ، و برپا داشتن نماز ، و پرداخت زكات ، و روزه ى ماه رمضان ، و حج بيت ، و دوستى اولياى خدا ، و بيزارى از دشمنان خدا و دورى كردن از هر مست كننده » .

رحمت خدا

قرآن مجيد و روايات ، رحمت خدا را نسبت به بندگانش به طور گسترده مطرح كرده اند و از همگان دعوت نموده اند كه براى تحصيل رحمت خدا با توسل به ايمان و عمل صالح و توبه از گناه و تقوا و نيكوكارى بشتابند .

( فَأَمَّا الَّذينَ ءامَنُوا بِاللّهِ وَاعْتَصِمُوا بِهِ فَسَيُدْخِلُهُم فِى رَحْمَة مِنْهُ . . . )[2] .

« امّا كسانى كه به خدا ايمان آورده اند و به او تمسّك جسته اند ، پس آنان را در رحمتى از سوى خودش وارد خواهد كرد » .

( وَإِذا جآءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنونَ بِآياتِنا فَقُل سَلامٌ عَلَيْكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ . . . )[3] .

[1] خصال : 2 / 432 ، حديث 16 ; ميزان الحكمه : 2 / 796 ، الجنة ، حديث 2548 .

[2] نساء : 175 .

[3] انعام : 54 .