« و هنگامى كه مؤمنان به آيات ما نزد تو آمدند بگو : سلام بر شما ، پروردگارتان رحمت ( بر بندگان ) را بر خود لازم و مقرّر كرده است » .

( . . . فَقُل رَبُّكُمْ ذُورَحْمَة واسِعَة . . . )[1] .

« پس بگو پروردگارتان داراى رحمت گسترده و فراگير است » .

( . . . وَرَحْمَتى وَسِعَتْ كُلَّ شَىْء . . . )[2] .

« رحمتم همه چيز را فراگرفته است » .

براى بدست آوردن رحمت حق بايد امورى رعايت شود ، كه جز با رعايت آن امور نمى توان به رحمت حق دست يافت .

حضرت باقر (عليه السلام) فرمود :

تَعَرَّض لِلرَّحْمَةِ وَعَفْوِ اللّهِ بِحُسْنِ المُراجَعَةِ ، وَاسْتَعِنْ عَلَى حُسْنِ المُراجَعَةِ بِخَالِصِ الدُّعَاءِ وَالمُناجَاتِ فِى الظُّلَمِ[3] .

« با بازگشت نيكو متعرّض رحمت و بخشش خدا شو و براى تحقق بازگشت نيكو از دعاى خالص و مناجات در تاريكى هاى شب كمك بخواه » .

مردى به پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم) عرضه داشت :

أُحِبُّ أَن يَرْحَمَنِى رَبِّى قَالَ : إِرْحَم نَفْسَكَ وَارْحَمْ خَلْقَ اللّهِ يَرْحَمْكَ اللّهُ[4] .

« دوست دارم خدا مرا مورد رحمت قرار دهد ، فرمود : به خود و به خلق خدا رحم كن ، خدا به تو رحم خواهد كرد » .

در ابتداى كتاب در تفسير جمله ى اوّل دعاى كميل : « اللهم انّى اسئلك برحمتك ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1 ـ انعام : 147 .

2 ـ اعراف : 156 .

3 ـ بحار الانوار : 75 / 162 ، باب 22 ، حديث 1 .

4 ـ كنز العمال : 44154 ; ميزان الحكمه : 4 / 2004 ، الرحمة ، حديث 7004 .