مِنَ اللّهِ أَكْبَرُ ذلِكَ هُوَ الفَوْزُ العَظيمُ )[1] .

« مردان مؤمن و زنان مؤمن يار و ياور يكديگرند ، به معروف فرمان مى دهند و از منكر باز مى دارند و همواره نماز را برپا مى كنند و زكات مى پردازند و خدا و رسولش را اطاعت مى نمايند ، اينانند كه خدا مورد رحمت قرارشان مى دهد ، زيرا خدا تواناى شكست ناپذير و حكيم است .

خدا به مردان مؤمن و زنان مؤمن وعده ى حتمى داده است ، بهشت هايى را كه از زير درختانش نهرها جارى است ، در آن بهشت ها جاودانه اند و مسكن هاى پاكيزه اى در بهشت هاى هميشگى و رضوانى از سوى خدا بزرگ تر از آن اين است آن كاميابى بزرگ » .

حضرت سجاد (عليه السلام) فرمود :

إِعْلَمُوا أَنَّهُ مَنِ اشْتَاقَ إِلَى الجَنَّةِ سارَعَ إِلِى الحَسَناتِ وَسَلاَ عَنِ الشَّهَواتِ ، وَمَنْ اَشْفَقَ مِنَ النَّارِ بادَرَ بِالتَّوبَةِ إِلَى اللّهِ مِن ذُنوبِهِ وَراجَعَ عَنِ المَحارِمِ[2] .

« بدانيد كسى كه مشتاق بهشت شد ، به سوى خوبى ها شتافت و شهوات را فراموش كرد و كسى كه از آتش ترسيد ، با توبه از گناهانش به سوى خدا شتافت و از محرمات روى گرداند » .

حضرت على (عليه السلام) فرمود :

ثَمَنُ الجَنَّةِ العَمَل الصَّالِحُ[3] .

« بهاى بهشت عمل شايسته است » .

[1] توبه : 71 ـ 72 .

[2] بحار الانوار : 75 / 139 ، باب 21 ، حديث 3 .

[3] غرر الحكم : 154 ، حديث 2876 ; ميزان الحكمه : 2 / 794 ، الجنة ، حديث 2538 .