اسراف و شبهه در صحت وضو بشود و گاهى موجب بيمارى و ضرر بر نفس و درد پا و بازماندن از زندگى و هدر دادن آب بشود، خصوصاً در زمانها و مكانها و شهرهايى كه مردم با كم‌آبى مواجه و چه بسا نياز به آب براى ضروريات زندگى و خوردن دارند، اعاذنا اللَّه و جميع المؤمنين من جميع الوساوس الشيطانى.

س 103- بعضى افراد در مسائل طهارت و وضو، وسواس دارند و گوش به حرف كسى نمى‌دهند، اعمال اينها چگونه است؟

ج- جايز نيست و اگر در وضو دست چپ را بيش از دو مرتبه بشويند و آب بريزند وضوى آنها صحيح نيست، چون لازمه آن مسح كردن با آب جديد است.

س 104- آيا در نجاست و نجس بودن چيزى، مى‌توان به گفته وسواسى اعتماد كرد؟

ج- خير، در اين رابطه اعتمادى به حرف او نيست و لازم نيست به حرف او ترتيب اثر داد.

س 105- آيا لازم است وسواسى را از وسوسه منع كرد؟

ج- بلى، بر همه واجب است، با رعايت شرايط نهى از منكر، او را از وسوسه و وسواسگرى منع و نهى كنند. [1]

[1]- در يكى از سفرها با رفقا و يكى از علماى بزرگوار، رضوان اللَّه تعالى عليه، درب قهوه‌خانه‌اى پياده شديم، يكى از رفقا رفت و از آب شير دست و صورت خود را شست و پس از آن، مقدارى آب روى شير ريخت و به خيال خود، شير را آب كشيد و آن را بست، آن عالم بزرگوار كه ملاحظه مى‌كردند به او فرمود: چه كسى روى شير ادرار كرده بود كه آن را آب كشيدى؟ آن آقا لبخندى زد و چيزى نگفت، بعدها گفت، آن تذكر، مرا متنبه و متوجه وسواسگرى من كرد و از همان زمان تصميم گرفتم از آن حالت دست بردارم و بحمد اللَّه تعالى به طور كلى از وسوسه نجات يافتم و راحت شدم.