و بعضى فرموده‌اند: «حرام است انسان خود را در معرض وسواس قرار دهد، چون در معرض وسواس قرار دادن اطاعت از شيطان است و اطاعت از شيطان مبغوض خداوند متعال است». [1] علاوه بر اينها در روايات صحيحه آمده است كه «عبد الله بن سنان» مى‌گويد: «در خدمت امام صادق عليه السلام از شخصى كه در وضو و نماز مبتلاى به وسواس بود نام بردم و گفتم: او شخص عاقلى است، حضرت فرمود: چگونه عاقلى است كه از شيطان اطاعت مى‌كند، عرض كردم، چگونه از شيطان اطاعت مى‌كند؟ فرمود: از خودش سؤال كن و بپرس كه اين حالت وسواس از كجا و از چه چيز مى‌باشد؟ (منشأ آن چيست؟) خواهد گفت: اين حالت و رويه از عمل شيطان است». [2] و در روايت صحيح ديگر است كه حضرت فرمود: «شيطانِ خبيث را به خود عادت ندهيد (او را نسبت به خود معتاد نكنيد) چون آن خبيث به آنچه عادت داده شد، معتاد مى‌شود (ديگر دست‌بردار نيست) و تنها هدف و خواسته او اين است كه اطاعتش كنند». [3] بنابراين شخص مؤمن و عاقل، از دست كشيدن بيش از حد و آب كشيدن بى‌مورد، پرهيز مى‌كند، مبادا به دام شيطان بيفتد و دچار تضييع عمر و

[1]- مهذب الأحكام، ج 1، ص 426.

[2]- وسائل الشيعة، ج 1، ص 46، باب 10، ابواب مقدمة العبادات، ح 1: «عن عبد الله بن سنان قال: ذكرت لأبى عبد الله عليه السلام رجلًا مبتلى بالوضوء و الصلاة، و قلت هو رجل عاقل، فقال: أبو عبد اللَّه عليه السلام و اىّ عقل له و هو يطيع الشيطان؟ فقلت له: و كيف يطيع الشيطان؟ فقال: سَله، هذا الذي يأتيه من أىّ شي‌ء هو؟ فانه يقول لك: من عمل الشيطان».

[3]- وسائل الشيعة، ج 5، ص 329، باب 16، ابواب الخلل ح 2: «عن زرارة و أبي بصير ... ثم قال: لا تعوّدوا الخبيث من انفسكم ... فانّ الشيطان خبيث معتاد لما عُوِّد ... انّما يريد الخبيث ان يطاع. فاذا عصى لم يعد الى احدكم».