نام کتاب : آئين كيفرى اسلام نویسنده : ترابى شهرضايى، اكبر جلد : 1 صفحه : 416
مورد
زناى احصانى پياده كنيد.
پنجم: اگر حكم تابع تعليل است، پس شيخ و شيخه از موضوعيّت خارج شده و در
هر موردى كه قضاى شهوت و لذت باشد، بايد حكم رجم را پياده كنيد.
با
توجّه به اين اشكالات، چگونه ادّعا كردهايد كه اين آيه مربوط به قرآن و از جملهى
آيات نازل بر نبىّ اكرم صلى الله عليه و آله است؟
اگر
گفته شود: به مضمون همين آيه در روايات اماميّه نيز روايت رسيده است؛ مبنى بر
آنكه: «وبالإسناد عن يونس، عن عبداللَّه بن سنان، عن أبي عبداللَّه عليه السلام
قال: الرجم فيالقرآن قول اللَّه عزّ وجلّ: إذا زنى الشيخ والشيخة فارجموهما
البتّة فإنّهما قضيا الشهوة» [1] را با توجّه به مطالب گذشته، حمل بر تقيّه مىكنيم. مسأله از نظر
اساسى به حدّى استحكام دارد كه استحكام آن با اين روايت و امثال آن از بين نمىرود.
نتيجهى
مباحث گذشته عدم طرح مسألهى رجم در قرآن مجيد است؛ فقط در مورد زنا، جلد و
تازيانه مطرح است؛ ليكن در روايات متواتره از پيامبر و ائمّه عليهما السلام به طور
وضوح مسألهى رجم ديده مىشود.
ثبوت
رجم همراه با تازيانه يا بدون آن
اگر
زانى شابّ يا شابّه محصن باشد آيا علاوه بر رجم، تازيانه نيز مىخورد يا نه؟ شيخ
مفيد، [2] سيّد مرتضى،
[3] شيخ طوسى [4] در بيشتر كتابهايش، ابن ادريس
[5] و محقّق رحمهما الله [6] به جمع بين جلد و رجم فتوا دادهاند؛ يعنى در ابتدا به زناكار جوان
محصن مانند زناكار پير محصن، صد تازيانه مىزنند و سپس، او را رجم مىكنند. به
عبارت ديگر، اين گروه از فقها در حكم زناى احصانى تفصيلى ندادهاند.