رفع جهل كنند بنابراين لازم است افراد عامى كه آگاهى از مسائل شرعى ندارند از آگاهان موضوع كه علماء شريعت هستند بپرسند.

در استدلال به آيه سه اشكال شده است:

1 . مورد آيه اصول عقائد و بالأخص نبوّت پيامبر اسلام (صلى الله عليه وآله وسلم)است بنابراين ارتباطى به سؤال در مسائل فرعى ندارد.

پاسخ: مورد آيه و به اصطلاح شأن نزول هيچ گاه مخصص نيست و در مفاد آيه محدوديتى ايجاد نمى كند و قرآن كتاب همه اعصار و زمانها است. و آيه به حكم اين كه ناظر به حكم فطرى است مى رساند كه در هر موردى افراد ناآگاه مأمورند كه در اموردينى از اهل علم بپرسند.

2 . در روايات ما «أهل الذكر» به ائمه معصومين(عليهم السلام)، تفسير شده اند يعنى لازم است امت اسلامى پس از پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) به آنان مراجعه كنند و مرجع علمى مسلمانان آنان هستند.

پاسخ: آيه از نظر معنى، وسيع و گسترده است و تفسير آن به امامان معصوم(عليهم السلام)اشاره به مصداق اتم و اكمل است نه مصداق منحصر و مسلماً اهل ذكر از نظر مصاديق در درجه واحدى نيستند بلكه داراى درجات مختلفى هستند و چون مخالفان به اين مصداق اكمل توجه نداشتند امامان معصوم(صلى الله عليه وآله وسلم) به اين مصداق توجه داده اند.