بنابراين جمله (فَلَمَّا أَضَاءَتْ)نياز به جواب دارد و جواب آن محذوف است يعنى (طفئت ناره) أو (أطفأ الله نوره) وجواب «لما» به خاطر جمله بعدى حذف شده است .

قرآن يادآور مى شود كه حال منافقان در اين جهان نيز بسان همين گروه است، زيرا گروه منافق روزى كه پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم)وارد مدينه شد به أو ايمان آوردند، چنانكه مى فرمايد:

(ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا...).[1]

«آنان در تاريكى شرك وجهالت بودند، ايمان آنان بسان نورى بود كه در دل ظلمت و كفر درخشيد، و راه و چاه را به آنان نشان داد. و تا مدتى نيز از نور ايمان بهره گرفتند، ولى آنگاه كه راه كفر را زير نقاب نفاق در پيش گرفتند، خدا نور را از آنان برگرفت و آنها به صورت انسانهاى گمراهى درآمدند كه نمى توانند راهى براى نجات بيابند».

بنابراين تشبيه ياد شده وضع زندگى آنان را در همين جهان تبيين مى كند، اميد و نااميدى، ايمان و كفر همگى در اين جهان صورت پذيرفته، و ارتباطى به جهان ديگر ندارد ولى برخى از مفسران بخش نخست از مثل را مربوط به اين جهان دانسته و بخش ديگر را به پس از مرگ ; يعنى منافقان در سايه تظاهر به اسلام در اين جهان بهره مى گيرند ولى به خاطر كفر و خاموش شدن چراغ ايمان در جهان ديگر معذّب مى گردند.

اين گروه به خاطر از دست دادن تفكر صحيح، از ابزار شناخت بهره نمى گيرند گوش دارند اما با آن نمى شنوند، زبان دارند ولى در واقع گنگند ،