ولى وجود چنين فكر و انديشه اى در دوران هاى گذشته، به وجود مكتبى در چنين دوران ها به نام مادى گرى آن هم به شكل اصول مشخص و پايه هاى فكرى معين، ارتباطى ندارد، آنچه سابقه دارد، اصل فكر مادى گرى و نفى جهان ماوراء طبيعت است، و آنچه بعداً در ظرف دو ـ سه قرن پيدا شده آن هم از اين جا و آن جا، به صورت التقاطى خود مكتب و اصول و قواعد مكتب مادى گرى مى باشد.

از اين جهت با كمال صراحت اعلام مى شود، و تاريخ فلسفه براين مطلب گواهى مى دهد كه انديشه مادى گرى سابقه ممتدى دارد، ولى خود مكتب و اصول مربوط به آن، بسيار نو پا و مولود همين تمدن ماشينى غرب و بى اطلاعى پايه گذاران آن، از اصول فلسفه الهى است.

گذشته از اين كه در برخى بحث ها التقاطى بودن جهان بينى ماركس را در زمينه فلسفه و تاريخ و اقتصاد، ثابت كرديم، تاريخ ورود اين اصل (اصل تأثير متقابل پديده ها) بر فلسفه ماركس، گواه روشن بر التقاطى بودن ماركسيسم و فقدان اصالت آن است.

ماركسيست ها كه تمام اصول و فروع مكتب خود را، مربوط به ماركس مى دانند اعتراف دارند كه چنين اصلى در مكتب او وجود نداشت و اكتشافات مهم در قرن نوزدهم مايه بارور شدن ديالك تيك، و افزايش اين اصل از طرف انگلس بر اصول ماركسيسم گرديد، اين سه اكتشاف عبارتند از:

1ـ كشف سلول زنده كه مرز ميان گياه و حيوان را شكست;

2ـ تغيير شكل نيرو كه ثابت كرد كه صدا، حرارت و نور، صورت هاى مختلفى از يك شىء مى باشند;