نابود كرد همان طور كه خود ماده آفريدنى و نابود شدنى نيست».[1]

«حركت از ماده انفكاك ناپذير نيست و ماده جاودانى است نه نابود مى شود و نه خلق مى گردد، پس حركت هم جاودانى است، نه نابود مى شود نه خلق مى گردد».[2]

سرچشمه حركت و تبدل و انتقال از كميت به كيفيت، در خود ماده است.[3]

ماركسيست ها مى كوشند يكى از امتيازهاى ماترياليسم و ديالك تيك را بر ماترياليسم مكانيكى اين بشمارند كه در اين مكتب، حركت به عامل بيرون از ماده نياز ندارد، هرگز حركت در قلمرو خلقت و آفرينش قرار نمى گيرد، در صورتى كه بنابر ماترياليسم مكانيكى بايد براى آن آفريدگارى انديشيد.

«ماترياليست ميكانيكى سرانجام ناچار است براى پيدايش حركت ماده به يك منشأ الهى اعتراف كند».[4]

اكنون بايد ديد دليل آقايان بر اين مطلب (ماده جاودانى، ازلى و ابدى و حركت آن نيز جاودانى و ازلى و ابدى) چيست؟

آنان بر اين مطلب با قانون بقاى انرژى و اين كه مقدار انرژى در جهان پيوسته ثابت است و انرژى چيزى جز اشكال مختلف حركت نيست استدلال مى كنند از اين جهت بايد حركت هم مانند انرژى