مطلق معبودهاى دروغين، اعم از « قديس» سخن مى گويد منعكس مى كنيم:

( قُلْ اَتَعْبُدوُنَ مِنْ دُونِ اللّهِ ما لا يَمْلِكُ نَفْعاً وَ لا ضَراًّ)

( مائده، آيه76)

« بگو چيزى را جز خدا، مى پرستيد كه براى شما مالك كوچك ترين نفع و ضرر نيست».

( قـُلْ مـَنْ يَرْزُقُكُمْ مِـنَ السـَّماءِ وَ اْلاَرْضِ اَمَّنْ يَمـْلِكُ السـَّمْعَ وَ اْلاَبْصارَ) (يونس، آيه 31)

« بگو چه كسى شما را از آسمان و زمين روزى مى رساند چه كسى مالك گوش و ديدگان شما است ».

( وَ يَعْبُدوُنَ مِنْ دُونِ اللّهِ ما لا يَِمْلِكُ لَهُمْ رِزْقاً مِنَ السَّماواتِ وَ اْلاَرْضِ شَيئاً وَ لا يَسْتَطِيعوُنَ) ( نحل، آيه 73)

« جز خدا موجوداتى را مى پرستند كه براى آنان در آسمانها و زمين مالك روزى نيستند».

اين آيات روشنگر عقايد عموم بت پرستان عصر جاهلى است كه تمام آنان (خـواه گروه هائى كه قديسـين را مى پرسـتيدند و يا آنهـا كـه جـمادات را پرستـش مى نمودند) در معبودهاى خود يك نوع قدرت و توانائى، آنهم به صورت استقلال و اصالت قائل بودند و آيات ياد شده و غير آنها، همگى به عنوان تخطئه ازچنين عقيده پندارى وارد شده است.

و آيه مورد بحث نيز ناظر به چنين عقيده پندارى است و مى فرمايد:

( لا يَمْلِكوُنَ مِنَ اللّهِ كَشْفَ الضُّرِّ وَ لا تَحْوِيلاً)

( اسراء، آيه 56)

« مالك نفع و ضرر شما نيستند».

واگر از جانب خدا ضررى متوجه شما گردد آنان قدرت بر دفع آن ندارند و آيه زير، آيه مورد بحث را به روشنى تفسير مى كند: