ولایت تکوینی:

انبیاء دو گونه ولایت دارند: ولایت تشریعی. ولایت تکوینی.
ولایت تشریعی آنست که امور دین از طرف خدا بآنها واگذار شده که بمردم تبلیغ کنند و بیان دارند و رهبری نمایند و حکم جزئیات را از کلیات بیرون آورند و فتوی دهند و با اشرافی که دارند احکام جدیدی از آیات استخراج کنند.
ولایت تکوینی آنست که خدا بآنها قدرت داده در بعضی از امور طبیعی تصرف کنند، از غیب خبر دهند، بیمار را شفا بخشند، ... چنان که عیسی علیه السّلام می‌گفت:
من کور و پیس را شفا می‌بخشم، من مردگان را زنده می‌کنم، من از آنکه می‌خورید خبر می‌دهم، یعنی خدا قدرت این کارها را بمن داده است، لفظ بِإِذْنِ اللَّهِ روشن می‌کند که انبیاء در اینکار استقلالی ندارند بلکه این قدرت از جانب خدا اعطاء شده است، روایت شده در جنگ خیبر چشم علی بن ابی طالب علیه السّلام درد می‌کرد، رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله با آب دهان خود، او را شفا داد، روایات دلالت دارند که امامان علیهم السّلام نیز ولایت تکوینی دارند، از این نباید تعجب کرد زیرا ذلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشاءُ در ضمن باید دانست که انبیاء و ائمه به وقت ضرورت اینکار را می‌کردند نه هر وقت. و گرنه نظم جهان بهم می‌خورد.