کلمه‌ها

اصطفاک: صفو: خالص شدن. اصطفاء: برگزیدن و انتخاب کردن (آل عمران/ 33).
طهرک: تطهیر بمعنی پاک کردنست، مراد از آن در اینجا ظاهرا پاک کردن از شرک و اخلاق ناپسند و کارهای ناپسند است. و آن دلالت بر عصمت مریم دارد.
اقنتی: قنوت: طاعت یا دوام طاعت است. و آن در اصل به معنی دوام می‌باشد.
اسجدی: سجود در لغت بمعنی خضوع و تذلل و در شرع گذاشتن پیشانی بر زمین است.
ارکعی: رکع و رکوع: خم شدن، سر پائین آوردن، رکوع نماز از آنست، بمعنی خضوع و تواضع نیز آید.
انباء: نبأ: خبر مهم و مفید. جمع آن انباء است (قاموس قرآن).
اقلامهم: قلم: آلت نوشتن. جمع آن اقلام است. مراد از آن در آیه تیرهای قرعه است بعلّت تراشیده شدن، قلم نام گذاری شده‌اند، قلم (بر وزن حلق) قطع و تراشیدن گوشه چیزی است.
المسیح: مبارک. لقب عیسی علیه السّلام. آن در عبرانی مشیحا بمعنی مبارک است (کشاف).
المهد: گهواره. آن در اصل بمعنی آماده کردن است.
کهلا: کهل: میانسال. ما بین جوانی و پیری، بقولی رسیدن به چهل و سه سالگی است.
قضی: قضاء در اصل بمعنی فیصله دادن بکار و در آیه بمعنی اراده است.
هیئة: شکل.