تفسيراحسن‌الحديث - قرشی، سید علی اکبر

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 496

و روز جزا هستند، آنها را بزودی پاداش بزرگی خواهیم داد.
163- ما بتو وحی کردیم چنان که بنوح و پیامبران بعد از او وحی کردیم و نیز وحی کردیم به ابراهیم، اسماعیل، اسحاق، یعقوب، نوادگان، عیسی، ایوب، یونس، هارون، سلیمان و بداود زبور دادیم. و نیز وحی کردیم.
164- به پیغمبرانی که از پیش بر تو حکایت کرده‌ایم و پیغمبرانی که بر تو حکایت نکرده‌ایم و خدا با موسی سخن گفت بطور مخصوص.
165- پیغمبرانی بودند، بشارت دهنده و انذار کننده تا مردم پس از آمدن آنها بر ضد خدا دلیلی نداشته باشند، خدا توانا و حکمت کردار است.
166- اما خدا گواهی می‌دهد بآنچه بر تو نازل کرده، و آن را با علم خودش نازل کرده، فرشتگان نیز گواهی می‌دهند و گواه بودن خدا بس است.
167- کسانی که کافر شده و مردم را از راه خدا منحرف کرده‌اند بضلالت افتاده‌اند ضلالتی دور.
168- کسانی که کافر شده و ظلم کرده‌اند، خدا کسی نبوده که آنها را بیامرزد و نه براهی هدایت کند.
169- مگر براه جهنم که در آن جاودانانند و این بر خدا آسان است.

کلمه‌ها

راسخون: رسوخ: ریشه داری و ثبات. راسخ در علم کسی است که دانشور است و علم در او ریشه کرده و شکی بر او عارض نمی‌شود. راسخون جمع آن است.
اسباط: سبط (بر وزن عقل) انبساط و گسترش. نوه انسان را سبط (بکسر- س) گویند که انبساط و گسترش نسل است. جمع آن اسباط به معنی نوادگان می‌باشند (بقره/ 136).
زبور: زبر (بر وزن عقل) نوشتن «زبرت الکتاب: کتبته» هر کتاب حکمت را زبور گویند و نیز هر کتاب را زبور (مزبور) گویند،

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 496

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست