شرحها

در این آیات روشن شده: آنان که مرتب چهره عوض می‌کنند، گاهی مؤمن و گاهی کافر می‌شوند مورد آمرزش و هدایت خدا نخواهند بود، دیگر آنکه با کسانی که آیات خدا را مسخره می‌کنند و به حقائق بی‌اعتنا هستند نباید هم جلیس شد مگر آنکه گفتگوی دیگری پیش کشند، منافقان همیشه نان را به نرخ روز می‌خورند، از کفر و ایمان هر کدام قوی باشد به آن روی آورند، مؤمنان نباید کفار را بجای مسلمانان دوست بگیرند. چه مسائل آموزنده‌ای؟! 137- إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا ثُمَّ کَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ کَفَرُوا ثُمَّ ازْدادُوا کُفْراً لَمْ یَکُنِ اللَّهُ لِیَغْفِرَ لَهُمْ وَ لا لِیَهْدِیَهُمْ سَبِیلًا.
مراد از ایمان و کفر در اینجا، انکار و قبول ظاهری است، آنها کسانی